 |
Etraftakilerin yapılan hareketi nasıl yorumlayacağını bilmeden, ne hissedeceklerini umursamadan, rastgele, öylesine, birdenbire yapıverir insan oğlu. Bilmez, gören gözlerden biri haftalarca içinde tartıp tartıp eksiltecek, evirip çevirip düşünecek, yetmedi doldurup doldurup boşaltacaktır. Günlerce yakından gözleme fırsatı bulduğu insanların, aç gözlülükle talepkarlıklarını sergilerken aslında hiç de tatmin edilemeyeceklerini fark eder. Hatta bu insanlar talep etmekten, memnun olmayı unutacaklardır. Muhataplarının canhıraş uğraşmaları, hem gayret hem mihnet üzere olmaları, misafirlerine hizmet ederken aslında kendi haklarını önemsizleştirmeleri filan bu tamahkar güruh tarafından hiç anlaşılamayacak şeylerdir. Kendilerine ikram edilmeyenleri bile teklifsizce hatta habersizce almaktan çekinmeyeceklerdir. Ve bunu 'Amaaan boş ver, onlar da davet etmeseydi' fütursuzluğunun arkasına saklanarak yapacaklardır. Kul görmezse Sahibi görür, hak çiğnenmez hassasiyetinden vazgeçerek, hırsızlık yaftasına razı olmaları kendi hesaplarına, bari 'onlar da davet etmeselerdi' diyerek iyiliğe kara çalmasalardı! Bu aymazlıklarına etraflarındaki masum çocukları şahit tutmasalardı!
Bazen söylenen bir söz, çarptığı kulağın sahibinin bilinç altından yıllar sonra çıkıverir de dağ gibi durur muhayyilenin önünde. Hareketlerini yönlendirir, kararlarına etki eder. Yani ki düşüncelerimizin, sözlerimizin, davranışlarımızın mesuliyeti büyüktür. 'Söz ağızdan çıkana kadar senin esirin, çıktıktan sonra sen onun esirisin' diyen büyüklerimiz isabet buyurmuşlar. Bir söz sahibini esir ederse, davranışlar nelere sebep olur şu dünya üzerinde... İşin özü, ağırların içinde en hafifi, doğru yoldan ayrılmamak için sürekli gayrette ve duada olmaktır aslında...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder