"Benim elimden menekşe tutmuyor, taaaa nerelerden ne yapraklar getirdim, hepsi öldü.. Bak senin menekşelerin ne güzel.." sızlanmalarıma daha fazla kayıtsız kalamayan komşu ablam (Mürivvet H.) bir akşam üstü bana sürpriz yaptı, aynı saksıya tam 3 renk menekşe tutturmuş, getirdi sağ olsun :-)
Bir zamanlar kadınlar çay toplantılarında ev hanımının el işinden örnek çalmaya çalışırlarmış elde edemediklerine haset ederlermiş ya benimki de o misal, gittiğim evlerden (şehri neresi olursa olsun fark etmez) rica minnet çiçek alıp bir heves evime getirip dikiyorum. Tabii bu hobiye ne saksı dayanır ne toprak. Ayrıca evde atıl vaziyette durmaktan sıkılan kap kacağı da değerlendirmek lazım diyereeeeeekk kolları sıvadım.
Evdeki bir yoğurt kabını ya da deterjan kutusunu saksıya çevirirken alüminyum folyoyla kaplayıp da o sinir bozucu görüntüden nispeten kurtulmaya çalışanlarımız olmuştur muhakkak. Ben de bir süre böyle idare ettim. Fakat salonuma her girişimde, çiçeklerimin karşısına her oturuşumda bir zamanlar "estetik, estetik" diye çırpınan, güzellik algısını yazılarında nakış gibi işleyen hocalarımın evimde yaşatmaya çalıştığım ruhaniyetine karşı mahcup oldum.
......Veeeeee aldım elime misinalı şişimi, taaaa bilmem hangi örgüden kalmış fıstık yeşilimi ve oğulçenin kar maskesinden kalan ebrulimi, bir İstanbul ziyaretimiz sırasında ailemin, arkadaşlarımın ve şahit olan herkesin hayret nidaları arasında saksı giysimi örüverdim gitti.
Çok çok zevkli bir çalışma oldu benim için. Sonucundan da memnun olunca paylaşmak gerekti :-)) Aslında menekşelerimin yanındaki yöresindeki diğer plastik saksılarımı da estetikle buluşturmak, sıradanlıktan kurtarmak istiyorum ama vakit, vakit, illa vakit!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder