İncesaz 8- Geçsin Günler

Daha önce farklı sebeplerle bahsettiğim terapi mekanlarım vardır benim çok şükür. Öğrencilik yıllarımın Beyazıt safhasında en zevk aldığım şey Beyazıt'tan Sultanahmet'e uzanan Yeniçeri Caddesi'ni yürüyerek geçerken oradaki çeşitli Vakıf'lardan gelen klasik müzik seslerini dinlemekti. Bu bazen 'Köprüler' olurdu bazen 'Niyazi Sayın' bazen de 'İncesaz'. 

Dün alakasız bir sebeple oğulçe ve kızçeyi dedelerinin nezaretine bıkarıp oralara tekrar gitme imkanı bulunca Vakfın kitap satış yerine uğramadan geçemedim. İncesaz'ın Geçsin Günler albümü alarak çıktım ve Çorlulu Alipaşa'da bir elma çayı içerek daldığım hülyadan evime dönüş yolunda uyandım :-)

Aşağıda yazacağım sözler albümden, benim çok hoşuma gitti. Albümü de dinlemenizi tavsiye ederim.

 

Derya

Uyandı mahzun şehir, güneş boyar damları

Küstüler vapurlara deli gönlümün martıları

Beyaz tebeşir kader karartmış tahtaları

Çal kapımı unuttum eski kırgınlıkları

Mabed dünya zifiri karanlıkmış

Senle menekşeler mor odalar aydınlıkmış

İhtiyacımız ince bel iki utangaç bardak

Bir de hafif hafif kaynayan bakır bir çaydanlıkmış

Aşk sarma tütün yürek ister bırakmaya

Ah niyeti yok gözlerimin kapanmaya

Yırt biletleri geç mi kaldık yaşlanmaya

Tut ellerimi, yangın yeri deniz derya

Uyandı mahzun şehir, güneş boyar damları

Küstüler vapurlara deli gönlümün martıları

Beyaz tebeşir kader karartmış tahtaları

Yazar mıyız yeniden kopan yırtılan sayfaları...

Söz; Mustafa Cem Pehlivan

Müzik; Murat Aydemir