Çocuk ve Resim...

Bir çocuk resim yapıyor;

Tutup ebemkuşağını sermiş önüne

Ve o asîl beyazlığa eğmiş başını,

Kalemleri yeşil, mavi, sarı...

Düşürmüş de kahküllerini bir masal beldesine,

Huzura şekil veriyor incecik parmakları...

Bir çocuk resim yapıyor;

Uzun kirpikleri geziniyor mor dağlarda,

Ufukta gülüp duruyor alev saçlı bir güneş,

Barışın gökçek maviliğinden kuşlar geçiyor,

Küçük yüreğinin sevgisi serpiliyor toprağa,

Yamaçlarda beyaz papatyalar açıyor...

Bir çocuk resim yapıyor;

Bir dere geliyor sonsuzluktan, akıyor sonsuzluğa,

Dirliğe boy atıyor kıyısında çimenler...

İki ağaç başbaşa seyrediyor gökleri,

Yanağından penbeler dökülüyor çocuğun,

Cömert bir yağmur gibi suluyor çiçekleri...

Ah çocuk, canım çocuk,

Gel şu dünyayı kirli libâsından soy!

Düşleri nakışlı çocuk, elleri hünerli çocuk,

Resminin bir yerine beni de koy...

Dilaver Cebeci- ...Ve Sığınırım İçime...