Hayata tasarruf penceresinden bakmak gerekli fakat günümüzde giderek zorlaşıyor. Eskisini tamir etme/ettirme imkanları o kadar kısıtlı ki, kim uğraşacak yenisini alır geçerim, diye düşünmek artık genel bir tavır. Bütün bunlarla birlikte, yer yüzünü çöplüğe çevirmemek, kaynakları israf etmemek, ucuz üretim sömürüsüne ortak olmamak ve hepsinin özeti olarak dinimin şiarı; israf etmemek için çaba göstermek katlanılası bir sorumluluk bana göre.
Evimde, bir şeyi atmadan önce bir kere daha nasıl kullanabiliriz? düsturunu meleke haline getirmek için yoğun çaba sarfediyoruz. Örnek olmak için çocuklarımı da buna şahit tutuyorum. Çünkü nereden okuduğumu hatırlayamadığım şu sözü aklımdan hiç çıkarmamaya çalışıyorum; bir yerde bir şeyin yoksunluğu varsa başka bir yerde o mutlaka israf ediliyordur...
Kızçemin döne döne giydiği ve çok sevdiği ayakkabıları da bu değerlendirmeden payını aldı. Sonuç hepimizin çok hoşuna gitti. Tasarımını ve tatbikini kızçeyle birlikte yaptık... Daha ne olsun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder