Gülce... İçimdeki Sır...

Uçurumun kenarındayım Hızır  Ulu dilber kalesinin burcunda  Muhteşem belaya nazır  Topuklarım boşluğun avucunda  Derin yar adımı çağırır  Dikildim parmaklarımın ucunda  Bir gamzelik rüzgâr yetecek  Ha itti beni, ha itecek  Uçurumun kenarındayım Hızır  Civan hazır...  Divan hazır...  Ferman hazır...  Kurban hazır...  Uçurumun kenarındayım Hızır  Güzelliğin zulme çaldığı sınır  Başım döner, beynim bulanır  El etmez  Gel etmez  Gülce'm uzaktan dolanır  Uçurumun kenarındayım Hızır  Gülce bir davet  Mecaz değil  Maraz değil  Gülce bir afet  Peri değil  Huri değil  Gülce beyaz sihir  Gülce ölümcül naz  Buram buram zehir  Yar yüzünde infaz... Bir gamzelik rüzgâr yetecek  Ha itti beni, ha itecek  Güzelliğin zulme çaldığı sınır Uçurumun kenarındayım Hızır  Ben fakir  En hakir  Bin taksir; Ateşten  Kalleşten  Mızrakla gürzden  Dabbetülarz'dan  Deccal’dan, yedi düvelden  Korku nedir bilmeyen ben  Tir tir titriyorum Gülce’den...  Ödüm patlıyor Gülce’ye bakmaktan  Nutkum tutuluyor, ürperiyorum  Saniyeler gözlerimde birer can  Her saniyede bir can veriyorum ! 1981

Ömer Lütfi Mete 1981.. Benim doğum tarihim. Şiiri de o yıl doğmuş Gülcemin..