Kızçe 3 Yaşında...

Ele avuca sığmayan kızım... Hem her şeye itiraz eden hem reddedilmekten kortuğu için talep etmeyen, hem istemediği bir şeyi asla yapmayan hem istediğini yaptırana kadar diller döken, hem kırılgan hem cevval, hem saf hem açıkgöz... Kısaca çelişkiler manzumesi kızım...

3 yaş doğum gününü çoğu ağabeyinin arkadaşları olsa da çok şükür, çocuk cıvıltıları arasında kutladık. Bir gün önceden başlayan, ağabeyinle 'benim doğum günüm!!!' çekişmelerinize tanıklık etmek de güzeldi, akşama kadar sergilediğiniz kardeş dayanışmasına da...

İşte onca telaşın arasında çekebildiğim fotoğraflarla kutlamanın hatıraları..

Bütün oyuncaklar, evimizin bütün eşyaları ve dahi fertleri senin. kabul...

Kardeşinin doğum gününde yine ve pek tabii olarak kendi arkadaşlarıyla oyunun dibine vurmak da bir oğulçe geleneği...

Büyük-küçük demeden çocuk sınıfına dahil herkesle anlaşmanın bir yolunu bulduğu gibi, kendine yakın hissettiklerine de hemen 'hadi gel arkaş olalım' diyerek sarılan kızçe..

Evet, kızçenin pastasını evin annesi hazırladı. Çok çok çok uğraştı, tarif bile veremeyecek kadar :-))

Bugünden geriye şık sofra fotoğrafları, düzenli-tertipli evler, kusursuz ev sahiplikleri kalmadı tabii ki. Gelen misafirlerim neşemizi paylaşacak, ikramımızı bereketlendirecek, eksikliklerimizi hoş görecek samimiyetteydi Allah'a şükür. Bu sebeple ne ben sıkıldım mahcup olma korkusuyla, ne de günün sonundaki evimizin ayağa kalkmış halinden rahatsız olduk. Evladımın zihninde, çocukluklarına dair hatırlayacakları coşkulu anılar kaldı hamd olsun...